Κορυφαίες για μένα στιγμές να βλέπω τόσα ροτόρια μαζεμένα! Επίσης πολύ όμορφη ήταν η φάση όταν με τους εφτάρηδες κατηφορίζαμε το βουνό φεύγοντας από τη λίμνη και πέσαμε στην ομίχλη! Σαν προϊστορικά τέρατα που ξύπνησαν μετά από χιλιάδες χρόνια λήθαργου και ξεπρόβαλαν μέσα από την ομίχλη της ζούγκλας έτοιμα να κατασπαράξουν ό,τι βρουν στο πέρασμά τους!
Και φυσικά last but not least να ευχαριστήσω τα κορίτσια του antiforum που μου θύμησαν ότι γερνάω!
Να ξέρετε ότι αυτό δε θα περάσει έτσι!Θα πάρω εκδίκηση! Μια κουβέντα έχω να πω σας ετοιμάζω φαγητό Πένυς! Ο Βαμπυράκος ξέρει τι σας περιμένει.
Κι ένα συμπέρασμα αν και ήδη το ξέρετε: τελικά τα ταξιδάκια είναι είναι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στα μοτεράκια μας.Στον πηγαιμό από την πολύ ακινησία το αμάξι μου δεν ήταν όπως το ξέρω. Στην επιστροφή έχοντας κάνει 400χλμ ήταν λές και είχα άλλο αυτοκίνητο..........στρωτό δούλεμα, άρπαγμα αμέσως κλπ.κλπ.