Και μετά τις φωτό να πω δυο και δυο λόγια για την κοπή της πίτας έτσι όπως την είδαν τα δικά μου μάτια..
Την Κυριακή που μας πέρασε μια παρέα δεμένη ίσως όσο καμία άλλη, έκοψε
ως είθισται για όλο τον κόσμο, την βασιλόπιτα.
Αυτό φυσικά το έκανε όχι για να αποδείξει κάτι σε κάποιον, όχι για να δηλώσει κάτι, όχι γιατί είναι ή προσπαθούν να είναι "οργανωμένοι" και "δηλωμένοι" αλλά γιατί έτσι κάνουν οι άνθρωποι στα σπίτια τους, με τους φίλους τους, με τους δικούς τους ανθρώπους, χρόνια τώρα.
Η συνάντηση ξεκίνησε στην "λίμνη" στο ΣΕΦ όπου ανταλάξαμε τις πρώτες κουβέντες, ακολούθησε τρελή και αναρχική πορεία (όπως μόνο μια γνήσια rotary παρέα ξέρει) στην παραλιακή, κοπή πίτας και απίστευτος χαβαλές στο DO-IT στην Βάρκιζα, και κατάληξη σε τζατζίκια, παιδάκια και λοιπά λιπαρά.....
Στην συνάντησή μας για την κοπή της πίτας πραγματοποιήθηκε και μια κλήρωση με δώρα που πρόσφεραν μεταξύ τους τα μέλη της παρέας. ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΔΩΡΩΝ με λίγα λόγια κάτι που ομολογώ είχα πολλά χρόνια να δω (απ το σχολείο συγκεκριμένα) και μου άφησε πολύ όμορφα συναισθήματα. Και το λέω ανταλλαγή δώρων ειδικά φέτος, διότι σε σχέση με τις καθιερωμένες κληρώσεις που γίνονται ως επί τω πλείστων με προσφορές καταστημάτων, η φετινή ήταν πιο "οικεία" μιας και ακόμη και μέλη τα οποία δεν έχουν καταστήματα, πρόσφεραν δώρα προκειμένου να δημιουργηθεί μια μορφή ανταλλαγής μεταξύ μας..
"Κερασάκι στην τούρτα" και το αναμνηστικό αυτοκόλητο που έφτιαξε για όλους ο μπλεμαύρος πύραυλος -έχω FD- (ευχαριστούμε πολύ Κώστα για τον κόπο σου) !!
Πέρα λοιπόν από αριθμούς, δηλώσεις, ταμπέλες και ...δικαιολογίες περάσαμε ωραία, περνάμε ωραία, και θα περνάμε ωραία σε πείσμα των -κακών και δύστροπων- καιρών !!!!
Άλλοι βέβαια χρειάζονται ταμπέλα για να κάνουν κάτι στην ζωή τους και μεταξύ τους, και παίρνουν τη μεζούρα για να μετρήσουν-δουν αν τους "παίρνει" και αν δεν τους ικανοποιεί το.. μέγεθος... κρύβονται πίσω από γλωσσοπαίγνια για να μην εκθέσουν το "εγώ" τους...